Las Vegas

Dag 34	Maandag 20 augustus 2007
Vertrek 11.10 uur Kingman	Aankomst 14.30 uur Las Vegas
Km stand vertrek 21032	Km stand aankomst 21138, gereden 105
Hotel; The Signature	Kamers 37.619 en 37.621
Diner: Wolfgang Puck

Vanmorgen gingen we met zijn allen ontbijten in de hal van het hotel. De ontbijtruimte zag er gezellig uit met een muurschildering van de Route 66 want Kingman is een leuk plaatsje aan de Route 66.

Het ontbijt was goed verzorgd en er stonden verschillende soorten Belgisch pastries, je kon wafels bakken en er stond vers fruit.

We hadden alle spullen uit de auto gepakt en opnieuw in tassen gestopt, anders zouden we bij het hotel in Vegas met wel 100 tasjes aankomen. We tankten aan de overkant van het hotel en reden een stukje van de route 66.

Daarna werd de weg kaal en bergachtig, weer anders dan we al gezien hadden.

Bij de Hoover Dam waren ze een nieuwe weg aan het aanleggen zodat het vrachtverkeer om de dam heen geleid werd omdat ze ook hier bang waren voor terreuraanslagen. In 2008 moet de nieuwe weg klaar zijn.

We stapten uit bij een uitzichtpunt, daar was ook een souvenirwinkel. We konden daar de 4 ontbrekende magneetjes van de verschillende staten kopen en ik kocht jaarkalenders. Het was er nu 40 ^oC. Vorige keer toen we hier waren was het bijna 50 ^oC, het was heet maar je kon wel buiten lopen. We haalden in Boulder bij Starbucks een cappuccino en frappuccino. Het was een pracht gezicht om Las Vegas zo in de verte te zien liggen, ik maakte direct al veel foto’s. We reden eerst de Strip heen en weer voordat we gingen inchecken. Er werd veel nieuw gebouwd aan de Strip, overal stonden hijskranen.

 
Het was druk op straat en er was ontzettend veel te zien. Ik maakte foto na foto.

Toen Tom het Wynn hotel zag had hij eerst spijt dat we niet in het Wynn zaten omdat dit midden op de Strip ligt, maar eenmaal aangekomen bij The Signature werden we zo gastvrij ontvangen. We kregen kamers in toren 1 en het was er helemaal niet druk. 

Alle bagage werd uit de auto gehaald en de auto werd door de bellboy geparkeerd in de garage. Ze hadden zelfs 2 bagagewagentjes nodig voor al onze spullen. Wij konden alvast inchecken en de receptionist zei dat we prachtige kamers op de 37^e verdieping zouden hebben met goed uitzicht. Hij legde van alles uit en we kregen de kamersleutels mee, we zaten op de penthouse afdeling.

We hadden zeer mooie kamers, die van ons bestond uit een zitkamer, slaapkamer, badkamer, apart toilet, een douche en toilet en een keuken met allerlei apparatuur.

De kinderen zaten in een aparte kamer naast ons met ook een kingsize bed en mooie badkamer met jacuzzi. Er stond als verrassing omdat we 25 jaar getrouwd waren een schaaltje bonbons met bramen klaar op tafel en een vaasje met bloemen. Er zat een aardig briefje van de manager bij die ons feliciteerde, we vonden het geweldig allemaal en genoten volop.

Tom ging bij Starbucks in het hotel cappuccino en frappuccino’s halen.

We maakten foto’s en bekeken alles uitgebreid, Sebastian vond de enorme tv’s geweldig. Er waren ook tv’s in de badkamer en de tv in onze slaapkamer kwam uit het bureau omhoog gegleden. We ruimden de tassen leeg en probeerden niet te veel kasten te gebruiken want er was zoveel bergruimte.

Daarna gingen we op onderzoek uit in het hotel en het naastgelegen MGM hotel. We liepen via een verbindingsweg met roltrap naar MGM Grand waar we rondkeken bij de leeuwen, bij Rainforest Café en de verschillende restaurants. In MGM was het enorm druk en we waren blij dat het in het Signature een stuk rustiger was.

Wat wel opviel was dat er veel gerookt werd in de casino’s en overal luide muziek klonk. We waren van plan vanavond de auto al terug te brengen naar Hertz op het vliegveld dan hoefden we ons morgen niet te haasten. We zouden voor de show van David Copperfield alvast gaan eten en na afloop zouden de mannen de auto terug brengen. We wisten niet goed waar we wilden eten want een hoop restaurants in het hotel waren erg duur en we konden niet uitgebreid dineren omdat de show al om half 8 zou beginnen. We gingen eten bij Wolfgang Puck en kregen een tafel waardoor je niet zag dat het in het hotel zo druk was. Het eten was lekker, we hadden allemaal wat anders. Tom at er een hamburger met patat, die hij de lekkerste burger van de vakantie vond.

Op de kamer gingen we ons snel omkleden voor de show van David Copperfield.

We zaten helemaal vooraan tegen het podium aan, ik had liever meer in het midden willen zitten. Bij sommige trucs vroeg je je af hoe hij dat deed, ineens stond er bijvoorbeeld een auto op het podium uit het niets. Ook liet hij 12 mensen verdwijnen. Een meisje dat naast ons zat, werd uitgekozen voor een kaarttruc met een schorpioen, jammer dat hij Nathalie niet gekozen had. We zagen de tekst die hij moest zeggen voorbij komen, er was dus niks spontaans aan.

David Copperfield zag er niet uit met zijn haarstuk. De show begon om half 8 en om kwart voor 9 was het al afgelopen. Jammer, we hadden er meer van verwacht.

Achteraf zeiden we dat we misschien beter naar de show van Hans Klok met Pamela Anderson hadden kunnen gaan, daar werd enorm veel reclame voor gemaakt.

Sebastian wilde, omdat we nu toch vroeg waren, graag bij het Wynn hotel de Ferrari’s bekijken. We kochten kaartjes voor de metro en reden tot aan Harrah’s omdat de metro naar Wynn na 8 uur ’s avonds niet meer reed.

Het was best een stuk lopen door de warmte en daar aangekomen bleek dat je 10 dollar entree moest betalen om de auto’s te zien en je mocht geen foto’s maken. Het was nu gesloten dus dat was jammer. Het hotel was zeer indrukwekkend en veel potsierlijker dan MGM.

We waren om 11 uur terug op de kamer en de mannen gingen op pad naar Hertz op het vliegveld om de auto in te leveren.

De kilometerstand bij inlevering was 21150 mijl. Totaal hebben we met de Cadillac Escalade 4390 mijl gereden.

Met de andere auto 1131 mijl, dus totaal  5521 mijl, omgerekend is dat 8833 kilometer.

Nathalie en ik gingen ieder in ons eigen bad en daarna in badjassen lopen, heerlijk.

Om half 1 waren ze terug want de autoverhuur was verder op het vliegveld dan ze gedacht hadden en ze hadden moeten zoeken. Gelukkig hoeft dit morgen niet meer.

Tom ging op het balkon een sigaar roken en de lichtjes van Vegas strip bekijken.