Dag 27
|
Maandag 13 augustus 2007
|
Vertrek 10.50 uur Denver
|
Aankomst 17.30 uur Grand Junction
|
Km stand vertrek 19748
|
Km stand aankomst 20028, gereden 280 mijl
|
Hotel Best Western Sandman
|
Kamer 214
|
Diner Texas Roadhouse
|
Tussenstop Breckenridge
|
Vandaag was het ontbijt maar tot 9 uur.
Na de was gestreken en opgeruimd te hebben vertrokken we rond 11 uur bij het hotel.
Het was fijn geweest om 3 nachten op één adres te kunnen blijven en Embassy suites is een fijne hotelketen. We tankten de auto vol naast het hotel en bij een Starbucks drive-thru haalden we cappuccino.
We reden langs het kantoortje van het raften om te vragen of ze een andere cd hadden. Het meisje zei dat we de tweede al waren vandaag met deze klacht.
Na de was gestreken en opgeruimd te hebben vertrokken we rond 11 uur bij het hotel.
Het was fijn geweest om 3 nachten op één adres te kunnen blijven en Embassy suites is een fijne hotelketen. We tankten de auto vol naast het hotel en bij een Starbucks drive-thru haalden we cappuccino.
We reden langs het kantoortje van het raften om te vragen of ze een andere cd hadden. Het meisje zei dat we de tweede al waren vandaag met deze klacht.
Ze gaf een andere cd mee met onze foto’s maar dit bleek ook een lege cd.
Ze kwam erachter dat hun cd brander niet goed werkte en ze vroeg of we een uur wilden wachten tot er iemand anders kwam. We vroegen of ze de foto’s niet konden mailen.
Dit zouden ze doen en de cd zouden ze in ieder geval per post naar ons opsturen.
We moesten een eind rijden vandaag en het landschap veranderde steeds, eerst reden we door de Rocky Mountains met enorm hoge bergen.
We maakten een stop in Breckenridge daar had ik altijd al eens willen kijken.
Hier was een alpine slide, een hoge bobsleebaan. Nadat we kaartjes gekocht hadden gingen we met een stoeltjes lift mee, het was zonnig en warm. Er was een snelle baan en een iets langzamere.
Boven had je een prachtig uitzicht op het plaatsje Breckenridge.
Wel merkte ik dat we hoog zaten, ik was weer licht in mijn hoofd. De Main street van Breckenridge leek op de Main street in Disney, keurig onderhouden met gezellige bloembakken aan de gevels.
Ze kwam erachter dat hun cd brander niet goed werkte en ze vroeg of we een uur wilden wachten tot er iemand anders kwam. We vroegen of ze de foto’s niet konden mailen.
Dit zouden ze doen en de cd zouden ze in ieder geval per post naar ons opsturen.
We moesten een eind rijden vandaag en het landschap veranderde steeds, eerst reden we door de Rocky Mountains met enorm hoge bergen.
We maakten een stop in Breckenridge daar had ik altijd al eens willen kijken.
Hier was een alpine slide, een hoge bobsleebaan. Nadat we kaartjes gekocht hadden gingen we met een stoeltjes lift mee, het was zonnig en warm. Er was een snelle baan en een iets langzamere.
Boven had je een prachtig uitzicht op het plaatsje Breckenridge.
Wel merkte ik dat we hoog zaten, ik was weer licht in mijn hoofd. De Main street van Breckenridge leek op de Main street in Disney, keurig onderhouden met gezellige bloembakken aan de gevels.
Later moesten we flink stijgen en vrachtwagens hadden daar moeite mee.
De afdalingen waren soms steil en er waren voor vrachtwagens banen (ramps) gemaakt om in te rijden als de remmen zouden weigeren.
De afdalingen waren soms steil en er waren voor vrachtwagens banen (ramps) gemaakt om in te rijden als de remmen zouden weigeren.
We zagen in de verte het onweer naderen en toen het regende rook het naar ozon.
We zagen weer een locomotief met veel wagons erachter, een prachtig gezicht zoals dat slingert door de bergen en we zagen mensen raften op de Colorado rivier.
We zagen weer een locomotief met veel wagons erachter, een prachtig gezicht zoals dat slingert door de bergen en we zagen mensen raften op de Colorado rivier.
We konden goed opschieten en liepen op de aangegeven tijd van routeplanner in.
Om half 6 kwamen we bij het hotel in Grand Junction aan en wilden al vroeg gaan eten.
We hadden zin in Mexicaans en ik zocht op de computer naar een Chili’s restaurant, maar deze was niet te vinden. Ook de navigatie kon het niet vinden en Tom werd het zoeken behoorlijk zat.
We zijn toen gaan eten bij een Texas Roadhouse omdat hier veel auto’s geparkeerd stonden en dus wel goed zou zijn.
We moesten ongeveer een kwartier wachten en aten doppinda’s waarvan je de dop op de grond kon gooien.
Om half 6 kwamen we bij het hotel in Grand Junction aan en wilden al vroeg gaan eten.
We zijn toen gaan eten bij een Texas Roadhouse omdat hier veel auto’s geparkeerd stonden en dus wel goed zou zijn.
We kregen warme broodjes met kaneelboter en aten overheerlijke spare-ribs met een “loaded baked potatoe”; gepofte aardappel gevuld met sour cream, kaas en bacon.
Nathalie en ik gingen bij het hotel nog even zwemmen in het buitenbad.
Nathalie en ik gingen bij het hotel nog even zwemmen in het buitenbad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten